تحلیلی بر کاستی زمان آموزش در ایران

توصيه ها وكاربست:
- براي ارتقاي كيفيت يادگيري، بيشتر شدن و بهبود فرصت هاي يادگيري لازم است. از آن جايي كه زمان آموزشي مهمترين عنصر فرصت يادگيري به شمار آمده و ميزان آن در ايران بسيار پائين است، افزايش زمان آموزش واقعي(به ميزان مقرر شده در سند ملي برنامه درسي)توصيه مي شود بدين منظور اصلاح تقويم آموزشي از 15 شهريور تا انتهاي خرداد پيشنهاد مي شود.
- ساز وکار مشخصي براي برگردان روزهاي از دست رفته به زمان آموزش بايد انديشيده شود. هر چند استقرار آموزش مجازي بدين منظور مفيد است ولي برای ارتقای كارآمدي، ساز وكار جبران در پايان سال تحصيلي يا اضافه شدن پنجشنبه ها به روزهای آموزشی نيز مي تواند جايگزین شود.
- تعطیلات نزديك به چهارماهۀ پايان سال تحصيلي تأثيرات مخربي بر يادگيري به خصوص بر دانش آموزان محروم دارد. پيشنهاد مي شود تقويم آموزشي به گونه ای اصلاح شود كه تعطيلات پايان سال كاهش پيدا كند. در اين حالت امكان اعلام تعطيلات زمستانه كوتاه مدت هم وجود خواهد داشت. برای مؤثرتر شدن این تغییرات، توصیه می شود اختيارات مناطق آموزشي و ادارات كل استان ها در یپيش بيني تقويم آموزشي افزايش پيدا كند. در اين حالت، وزارت آموزش و پرورش نقش نهاد نظارتي را پيدا خواهد كرد.